Wie Pasen gevierd heeft in onze kerk op paaszondag, zal zich nog herinneren dat er toen een verrassing was. We mochten niet alleen vieren samen met ons Sint-Annakoor, er was ook feestelijke trompetmuziek van Dirk Wauman in samenspel met Joannes Thuy aan het orgel. En deze twee heren hadden ons toen een heus concert beloofd.

Belofte maakt schuld, en de schuld werd overvloedig ingelost.

Op 7 mei waren Dirk Wauman en Joannes Thuy opnieuw te gast in onze kerk, samen met een talrijk publiek dat met hoge verwachtingen gekomen was. Dirk Wauman is als trompettist afgestudeerd met grootste onderscheiding en werkt samen met verschillende orkesten. Hij heeft een zeer uitgebreid repertoire van bekende en minder bekende werken, en we hebben daar die avond uitgebreid van mogen genieten.

Het smaakt naar nog…

Joannes Thuy kennen we. We hebben al meermaals mogen horen welk een uitstekend organist hij is. Hij heeft het orgel ook in andere prestigieuze kerken bespeeld, onder andere in Sint-Carolus. Sinds hij op Linkeroever is komen wonen, is zo tevreden is over ons orgel dat hij graag tijdens onze vieringen en bij andere gelegenheden het onderste uit de orgelkast haalt. Joannes is ook nog een gewaardeerd beiaardier, tot in Nederland toe. Misschien een idee voor ons kerkbestuur: een beiaard in de toren kan toch niet zoveel kosten, de beiaardier hebben we al… Een cadeau Op dat beiaardconcert is het nog even wachten, maar dat concert voor orgel en trompet hebben we dan toch maar al cadeau gekregen. Een cadeau met een strik rond.

De trompet, vertelde Joannes ons bij het begin, is een koninklijk instrument: in vroeger tijden was het voorbehouden voor muziek ter ere van goden en koningen, voor ridders en edelen. En koninklijk klonk het koper in onze kerk, solo en in samenspel met ons veelzijdig orgel, zacht soms, warm, of stralend en uitbundig. Het werd een mooi, aangenaam, verassend concert van zeer hoog niveau.

Dirk en Joannes brachten een gevarieerd en intelligent programma. De verschillende werken konden telkens boeien en nodigden het publiek uit tot intens luisteren, bekende muziek kreeg een nieuwe kleur, onbekende meesters stelden zich aan ons voor. Dat deed verlangen naar meer van die ontdekkingen, en bood verdiepte kennismaking met werk waarvan we dachten dat het geen verrassingen meer zou kunnen bieden. Een klaagzang We werden van de barok naar de de twintigste eeuw geleid, van Johann Tischler, een leerling van Bach, tot Flor Peeters. Johann Sebastian Bach was er ook, de talentrijke Brit John Stanley, Johann Christian Bach, Léon Boëllmann, Mendelssohn, Gluck, Alexandre Guilmant, er bestaat een schat aan muziek die nog te ontdekken valt.

Als er al een hoogtepunt kan zijn tussen zoveel topklasse, was het misschien de elegie In piam memoriam matris meae perdictae, een klaagzang die Flor Peeters gecomponeerd heeft ter nagedachtenis van zijn moeder. Ingetogen melodieën zongen door de kerk, afgewisseld met de triomfantelijke klanken ter ere van trotse vorsten. Uiteraard, de Trumpet volontary van Jermiah Clarke mocht niet ontbreken. Men moet al van een andere planeet zijn om deze uitbundige muziek niet te herkennen.

En passant leerden we dat dit stukje feestmuziek eigenlijk ter ere van de prins van Denemarken geschreven is. En dat zo'n Voluntary een populair genre was waarin toenmalige componisten zich in konden uitleven. Het concert werd dan ook afgesloten met … een Voluntary ter ere van koning William – neen, niet die van Fergie – , en zo waren publiek en musici in de juiste sfeer om een glas te heffen op dit concert.

Het smaakte naar meer.

Marc